اتیسم یک اختلال عصبی تحولی ست که به مهارتهای ارتباطی فرد آسیب جدی وارد می کند.کودکان دارای اتیسم در مراحل رشد نسبت به سایر کودکان دچار تاخیر هستند .دیر صحبت می کنند و یا ممکن است نتوانند به کلام دست پیدا کنند.مهارت های بازی را نمی دانند و در ارتباط چشمی دچار مشکل هستند و رفتارهای تکراری از خود بروز می دهند و دچار مشکلات حسی نیز هستند.معمولا اتیسم در 18 ماهگی به بعد تشخیص می گیرد البته قبل از آن هم با تشخیص زودهنگام ، متخصصان می توانند متوجه علایم اتیسم شوند.افراد دارای اتیسم در یک طیف قرار گرفته اند و ممکن است از بیشترین تا کمترین علایم را نشان دهند.تا کنون هیچ دلیل مشخصی برای این اختلال شناخته نشده و درمان قطعی نیز برایش پیدا نشده اما با انجام فعالیت های توانبخشی و آموزشی می توانیم سطح عملکرد این کودکان را بهبود قابل توجهی ببخشیم و آن ها را به استقلال برسانیم.البته تشخیص زودهنگام از این جهت که کودک را زودتر وارد مداخلات موثر می کند بسیار اهمیت دارد.سنین ابتدایی کودک سن طلایی آموزش محسوب می شود.برای آموزش به کودکان اتیسم باید تخصص لازم را داشت روش های خاص مداخلات را دانست و صبور و امیدوار بود.
